Edmond Locard, francuski pionier w dziedzinie medycyny sądowej, napisał kiedyś, że każdy kontakt pozostawia ślad. Postępując zgodnie z tą doktryną, znaną jako Zasada Wymiany Locarda, historia sztuki oferuje wiele możliwości dla naukowców . Przez wieki fizyczny kontakt artystów z ich materiałami często pozostawiał po sobie ślady. Jednym z nich są odciski palców. Odciski palców można znaleźć na prawie każdej twardej powierzchni, w tym na obrazach. Widoczne wydruki powstają, gdy krew, brud, atrament, farba itp. zostaną przeniesione z palca lub kciuka na powierzchnię. Odciski utajone powstają, gdy naturalne oleje i pot są przenoszone ze skóry na inną powierzchnię. Utajone odciski można znaleźć na różnych powierzchniach; jednak nie są one łatwo widoczne, a wykrywanie często wymaga użycia odczynników chemicznych lub alternatywnych źródeł światła.

W procesie uwierzytelniania sztuki główną kwestią jest przypisanie dzieła do konkretnego autora. Doświadczony analityk może dopasować obraz do danego artysty. Jednak w przypadku pracy z niezidentyfikowanymi dziełami sztuki o nieznanej proweniencji kluczową może być analiza odcisków palców. Proces badania odcisków palców wykorzystuje metodę ACE-V (analiza, porównanie, ocena i weryfikacja) w celu porównania uzyskanego odcisku palca z zestawem znanych i potwierdzonych odcisków.

Istnieje również inny system nazywany zautomatyzowanym systemem identyfikacji odcisków palców (AFIS), który został stworzony w celu wyszukiwania odcisków palców przy użyciu komputerowej bazy danych.

Skontaktuj się z nami już dziś, aby przygotować analizę dzieła: